hudplage med sterk kløe

[Gjest Barbula]

Dette er ei historisk litterær plage eg gjerne skulle visst kva var. Kva gjeld dette som er frå 1600-talet: "Han hadde fått den fæle klåen den fyrste vinteren. For sat han då ikkje still heile dagen, så kjendest det som han skulle bli levande oppeten: det var noko slag styge 'åt' som laga skurv som ei skorpe med væske under, og den væska kunne ein tru var berre eldmørja, slik brende ho både i det hudlause og når ho seig utover der det fanst att hud. Og det ville ingenting til før skorpa vart avskubba, rørde han aldri så lite på seg, så klæda kom innpå. Det var vel slik det åt seg så fort utover venteleg, at klæda gnog ..." (av Inge Krokann i 'Dovre-sno'-bøkene). Kan det vera skabb? Svært glad for svar, forskar på desse bøkene!!!