dina1365380353 Skrevet 10. januar 2003 Del Skrevet 10. januar 2003 Eg er saa sint. Eg ligg om kvelden og faar ikkje sove, for sinnet bruser i meg. Eg slaar i veggen, eg bannar, eg vrir meg. Det er rart - det har gaatt eit aar no, og det er foerst dei siste vekene eg har vore sint. Eg har vore deprimert, full av skuldkjensle og sjoelvforakt, redd, usikker. Men ikkje sint. Ikkje foer no. Og det er rart, for eg er ei snill jente som aldri blir sint. Men no klarar eg ikkje aa kontrollere det. Eg er saa sint, sint, sint!! Sint for at -han- broeyt seg inn i livet mitt og tok for seg, utan aa ta hensyn til meg. Sint for at han lever vidare som var ingenting hendt, medan eg har det vondt og vanskeleg og er redd. Sint for at han har gjort det slik at eg er saa redd for framtida - redd for aa vera aaleine, redd for aa moeta ein mann. Foeler meg litt dum der eg ligg og er saa sint at eg ikkje veit kor eg skal gjera av meg. Men det er godt og, godt aa faa det ut - godt aa plassere skulda der ho hoeyrer heime. Og noko seier meg at dette er sunt - saa eg har tenkt aa fortsetja aa vera sint! 0 Siter Lenke til kommentar https://forum.doktoronline.no/topic/88820-sint/ Del på andre sider Flere delingsvalg…
Anbefalte innlegg
Bli med i samtalen
Du kan publisere innhold nå og registrere deg senere. Hvis du har en konto, logg inn nå for å poste med kontoen din.