The Wall

[magnolia]

Hva handler denne filmen om?

Er den bra?

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

Tror ikke at du angrer om du kjøper den, på DVD gjorde den deg ekstra bra.

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

Den handler vel for det meste om Syd Barretts halusinasjoner.

[Bassisten]

Den handler vel for det meste om Syd Barretts halusinasjoner.

Det handlar den overhodet ikkje om, men om du i staden blandar inn Roger Waters sine fantasiar, så blir det i det minste litt riktigare... ;-)

Syd Barrett forsvant ut av bandet allereie i 1968.

[Bassisten]

The Wall er ein film ein anten elskar eller hatar.

Filmen er basert på "roceoperaen" The Wall som kom ut som plate med Pink Floyd i 1979. Filmen er regissert av Alan Parker (The Commitments, Missisippi Burning, Evita, Birdy) og manuset er skrive av Roger Waters som også skreiv nesten alle låtane på albumet.

Bob Geldof spelar "Pink" - ei rockestjerne med store problemer forårsaka av traumer ved å veksa opp utan ein far i etterkrigstida, å bli latterleggjort i skulen, og etter kvart bruka alkohol og dop for å byggja ein mur kring seg for å skydda mot omverda. Filmen foregår altså for det meste i hodet på ein sterkt dopa Pink heile vegen og består av flashbacks tilbake i tid akkompagnert av låtar frå albumet, medan Pink sit på eit knust hotellrom. Ein del av det som foregår er animert film, og er noko av det beste som er gjort i denne genren.

Som film gjev den heilt sikkert mest til fansen - dei som likar Pink Floyd, men den er også ei interessant reise inn i eit øydelagt sinn. Kan vera vanskeleg å "få tak på", men står for meg som eit mesterverk både musikalsk og filmatisk. Eg ser den gjerne med jamne mellomrom.

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

Det handlar den overhodet ikkje om, men om du i staden blandar inn Roger Waters sine fantasiar, så blir det i det minste litt riktigare... ;-)

Syd Barrett forsvant ut av bandet allereie i 1968.

Ja - det gjorde han, men ingen fikk meg til å tro at R.W. kunne ha sånne "drømmer":-)

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

The Wall er ein film ein anten elskar eller hatar.

Filmen er basert på "roceoperaen" The Wall som kom ut som plate med Pink Floyd i 1979. Filmen er regissert av Alan Parker (The Commitments, Missisippi Burning, Evita, Birdy) og manuset er skrive av Roger Waters som også skreiv nesten alle låtane på albumet.

Bob Geldof spelar "Pink" - ei rockestjerne med store problemer forårsaka av traumer ved å veksa opp utan ein far i etterkrigstida, å bli latterleggjort i skulen, og etter kvart bruka alkohol og dop for å byggja ein mur kring seg for å skydda mot omverda. Filmen foregår altså for det meste i hodet på ein sterkt dopa Pink heile vegen og består av flashbacks tilbake i tid akkompagnert av låtar frå albumet, medan Pink sit på eit knust hotellrom. Ein del av det som foregår er animert film, og er noko av det beste som er gjort i denne genren.

Som film gjev den heilt sikkert mest til fansen - dei som likar Pink Floyd, men den er også ei interessant reise inn i eit øydelagt sinn. Kan vera vanskeleg å "få tak på", men står for meg som eit mesterverk både musikalsk og filmatisk. Eg ser den gjerne med jamne mellomrom.

Takk for fin oppklaring:-)

[Logitechmusa]

Ja - det gjorde han, men ingen fikk meg til å tro at R.W. kunne ha sånne "drømmer":-)

Da har du hørt for lite på Pink Floyd. Helt frem til The Final Cut (der satte jeg stopper for PF også...) er vel Roger Waters både tanken, sinnet og sjela bak musikken deres.

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

Da har du hørt for lite på Pink Floyd. Helt frem til The Final Cut (der satte jeg stopper for PF også...) er vel Roger Waters både tanken, sinnet og sjela bak musikken deres.

Neida - det klarer seg lenge for meg:-) (uten at du må ta det som negativt)

Der jeg slapp, har mine etterkommere overtatt.

[nhd]

Etter min helt subjektive mening handler den om ingenting.

Den største opplevelsen får du om du skrur opp volumkontrollen, lukker øynene og holder ørene vidåpne.

[Bassisten]

Etter min helt subjektive mening handler den om ingenting.

Den største opplevelsen får du om du skrur opp volumkontrollen, lukker øynene og holder ørene vidåpne.

Då vil eg heller tilrå å lytte til albumet. Filmen er filmen, og det visuelle er viktig. Historien likeså.

[Gjest soIeiI]

Etter min helt subjektive mening handler den om ingenting.

Den største opplevelsen får du om du skrur opp volumkontrollen, lukker øynene og holder ørene vidåpne.

Da kan man like gjerne kjøpe cd'en!

[pirko]

dette er blant de få kunstfilmer

[Bassisten]

dette er blant de få kunstfilmer

Rettelse: Dette er ein av få kunstfilmar som har blitt ein suksess. :-)

Det finst maaange kunstfilmar.

[Gjest IngenLurerDenneGutten]

Da kan man like gjerne kjøpe cd'en!

Av en eller annen grunn finnes den på alle formater her i huset.(Også vinyl)