.....

[veslo]

"Om hausten er lauvet ramlande stjerner,-

stjernelauv, ramlande frå isundriven

himmelduk.

Livet er stilna,

men røtene står tilbake,-

og vitnar.

Barnet hadde funne ei open dør, til eit rom med englar.

- Eg vil aldri gløyme deg, sa ho stille.

På månen stod det penslar og eit spann med måling, og ho visste at den vesle engelen kom til å måle himmelen vakrare enn nokon gong.

For ho visste at himmelen var eit måleri."

[Gjest bluebay]

Så vakkert...

[veslo]

Så vakkert...

Det er avslutningen på ei novelle eg skreiv på skulen i haust. Snakk om å vere forut for sin tid da, gitt!

*snufs*

[anamika]

Vakkert... du skriver utrolig bra!!!!! All ros til deg. Og en liten klem, hvis du vil ha.

[veslo]

Er vel relativt ny her på forumet...

[rodell]

Er vel relativt ny her på forumet...

Ikke så farlig med det. Både N. H. Dahl og vi andre har godt av å lese ett fint dikt, selv om det ikke er "merket" :-)

[Gjest (ikke undertegnet)]

Må du faen meg gi deg? Har du fått det på hjernen??? Søk hjelp!

[Gjest (ikke undertegnet)]

Vakkert, veslo. Takk for at du ville dele det med oss.

[Gjest bluebay]

Det er avslutningen på ei novelle eg skreiv på skulen i haust. Snakk om å vere forut for sin tid da, gitt!

*snufs*

Du er god til å skrive!

Men...forut for sin tid..? Kjenner du deg som barnet i teksten?

*klem*

[veslo]

Du er god til å skrive!

Men...forut for sin tid..? Kjenner du deg som barnet i teksten?

*klem*

Ikkje som barnet, men som mora... Eg vart gravid ikkje lenge etter eg skreiv dette. Og tok abort. Kjenslene mine er som slutten av teksten...

[Gjest bluebay]

Ikkje som barnet, men som mora... Eg vart gravid ikkje lenge etter eg skreiv dette. Og tok abort. Kjenslene mine er som slutten av teksten...

ok...fotstår...litt meir.

*klem*

Mistolka teksten litt føørst, men uansettt, så vakkert skrevet